Habib-i Neccar Dağı’nın batı yamacındaki kayalara oyulan, 13 m uzunluğunda 9,5 m genişliğinde ve 7 m yüksekliğinde bir mağara kilisedir. İsa’nın havarilerinden Aziz Peter’in gizli toplantılarını yapıp halka vaaz verdiği mağara, oluşmaya başlayan topluluğa “Hıristiyan” adının verildiği ilk yerdir. Aynı zamanda ilk kiliselerinden biri olan bu yapı, 1963 yılında Papa VI. Paul tarafından Hıristiyanların hac yeri olarak da ilan edilmiştir.
Kilisenin tabanında mozaik ve fresklerden küçük parçalar kalmıştır. Dağlardan sızarak gelen ve mağaranın içinde küçük bir havuzda biriken vaftiz suyu, kutsal kabul edilir. Kilise sunağının sağ tarafında, ani baskınlar karşısında dağlara doğru kaçmaya yarayan bir tünel bulunur. 1098’de Haçlıların, 1863’te Osmanlı’nın ve 1931’de Türkiye’nin eklemelerde bulunduğu ve anıt müze olarak kabul edilen kilisede, dini törenler devam etmektedir.